Pelikulamız, pazarlamacılık stratejisinin mükemmel bir örneğidir.
Kadromuz şükeladır. (Bakarmısınız = bredlikuupır, cenifırlourıns, rabırtdeniro, kıristakır, culyastayls vs.)
IMDB puanımız (gün itibarıyla) 8.1'dir.
Tam sekiz dalda Oskara adaydır (boru değil) Çeşitli ödüllere 47 adaylığı, 18 kazanmışlığı vardır.
Eleştirmenler ağızbirliği etmişçesine temennalar, şakşakalar yağdırmışlardır.
Ya ben zırcahil, zevksizin tekiyim ya da ilk cümlem doğrudur, bilmiyorum.
Arızalı karakterlerin bir şekilde birbirlerini bulmasıyla, "galiba ilginç bir filmle karşı karşıyayım" hissini, filmin ortasından itibaren "haa tipik vasat bir amerikan orta sınıf dramasının, ortalamanın azıcık üstü oyunculukla birleştiği, bildik filmlerden" hissine bıraktıran bir yapımdır.
Evet bredlikuupırın oyunculuğu iyidir, cenifır kızımız elinden geleni yapmakta lakin iç gıcıklayan hatları ve maalesef fazla mimik oturtamadığı yüzüyle zevahiri kurtaramamakta, sonlara doğru yaklaşan düğüm noktasında (ki bu klişenin everestidir) yılda iki film seyreden birinin bile tahminlerinin doğru çıktığı bir final bizleri beklemektedir. Rabırtdeniro'nun varlığı bile filmi belirli bir kategorinin üstüne çıkartamamaktadır.
Haa ! Benim fazla bir beklentim yok. Akşam kafayı boşaltayım. Arada durdurup (sinemada izlenmeye değmez) içeceğimi tazeleyeyim derseniz öneririm. Lakin şanjanlı tanıtımlara kapılıp da "hah başyapıt göreceğim" diye beklentilere girmeyin, hayalkırıklığına uğrarsınız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder