Starsız, düz ve her nasılsa (bana göre) gerçekçi bir "süperkahraman" filmi ile karşı karşıyayız sinemafiller. Sizleri bilmem süperkahramanlar bana taa çocukluğumdan beri çekici gelmiştir. Süperman ilk gösterime girdiğinde okulu kırıp ilk seansa gitmişliğim vardır. Killink fotoromanlarını ve filmlerini de izlemiştim ama holivut usulü ilk süperkahraman (kripton'da rahat uyusun) kristofır riivin canlandırdığı Süpermen'in yeri bende başkadır.
Geyiği keselim. Holivut sonra işin suyunu çıkardı. En son demir adam'da tıkandılar ve şimdi de ortaya karışık "Avengers" gelecek, bakalım özel efektler hikayeyi kurtarabilecek mi ?
Filmimize gelince :
- Baştan sona aktüel kamerayla (bazen bir, bazen iki) çekilmiş bir filmdir. (Cloverfield'ı sevenler, bunu da seveceklerdir)
- Tanınmamış oyuncuların başrolde olması hikayeyi daha gerçekçi yapmaktadır.
- Karakter tahlilleri biraz üstünkörü olmasına rağmen yine de zihnimizde kim kimdir yerine oturmaktadır.
- Senaryoda aksayan yönler vardır (Stivın'a nasıl şimşek çarptı ? Kapanan delik ne oldu ? Tibet'te kime mesaj veriyorsunuz ? vs.)
- Efektler tamamen kameranın çekim yaptığı açıdan, bazen de tam ortasından yapılmakta, bu da etkisini arttırmaktadır.
- Ömrümde bu kadar gerçekçi bir süperkahraman filmi görmemişimdir.
- Efekt bombardımanı göreyim, holivut usulü vakit geçireyim derseniz hayalkırıklığına uğrarsınız.
- Yine de bana kalırsa pas geçmeyin....
SON SÖZ : Başlığa bakınız....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder