Hep dram, hep polisiye, hep ağır filmler nereye kadar ? "Bu gece de gülelim" dedi fakir ve baktı ki aradan onaltı yıl geçmiş olmasına rağmen "Kuşkafesi"nin torrentleri hala aktif. Ne yapalım çaresiz seyredeceğiz ki boynumuzdaki kasıntı gevşesin...
.
Şimdi fonda Amerika'nın en ahlaksız sahillerinden biri var. Eşcinsel rolü kesen (o kıllı haliyle ne kadar olabilirse) bir Rabin Vilyıms, rolüne cuk oturan bir Nethın Leyn, püriten senatör rolüyle Ciin Hekmın, ezik senatör karısı rolünde naif bir Dayen Vest var. Ve hatta onların çıtır kızı rolünde bir Kalista Flokhart var ki Eli Makbiyıl'ın kulaklarını da çınlatmamıza vesile olmuştur. Agator Spartaküs rolünde (var böyle bir rol) Henk Azarya var (ki o da pek kahkahalara vesile olmuştur). Yönetmen koltuğunda Mayk Nikıls var (pek tahtaya basmaz o). Jan Poare oyunu (aslı tiyatro oyunudur) yıllar önce yazmış, fakir de Ali Poyrazoğlu'nun performansıyla izlemiştir. Kast fevkalade, diğer teknik teferruat kusursuzdur.
Eşcinsel bir çiftin oğlu evlenmeye karar verir, yalnız müstakbel gelinin babası pek tutucu bir senatördür. Aileler birbirini tanımaya karar verir ve olaylar gelişir. Temelde Amerikan toplumundaki farklılıklarla dalgasını geçen ve sonunda Holivut mantığıyla bir uzlaşmanın yeraldığı bu peliculanın verdiği meşazları, alt metinleri fazla kafaya takmayınız ve oyunculuklara dikkat ediniz. Gülümsetecek ve hatta güldürebilecektir de..
Hal böyleyken komedinin iyisi eskimez mantığıyla tekrar izlenebilir.
Yalnız Ciin Hekmın'ın "dregkuiin" halini de Allah'ta kimseye nasip etmesin işşallah.
Uzun arayla iki kez izledim. Denk gelsin, yine izlerim...
YanıtlaSil