Bayan Lem'i sevgili oğlu Stanislaw'ın robotlar hakkındaki 14 öyküsü. Neredeyse 250 sayfa (247 S.) Humoru olan bilimkurgu duayeni denilince aklıma nedense aşağıda fotografisini gördüğünüz mahçup bakışlı bey geliyor. Trajik ve hatta melodramik olayları bile gülümseterek okutan bir yeteneği vardır. Robotlar hakkında olduğunu öğrenince de kaçırmak olmazdı. Yatırdık masaya, kısa zamanda bitti.
Öyküler bilimkurgudan ziyade fantastik bir anlatımda veriliyor. Şimdi böyle yazınca abes durdu tabi. "Robotlar nasıl bilimkurgu olmaz?" diye düşünüyor insan. Şöyle ki: "birtakım robot ırkları kadim zamanlarda farklı farklı uygarlıklar kurarak (genellikle de kıymetli/yarı kıymetli taşlar üzerine!) aralarında fantastik savaşlar yapıyorlar" diye örnekleyebilirim. Öykülerin çoğu bu minvalde. Aralarında insankişilerin başrolde oldukları da var ("Av" başarılı bir örnektir mesela). Ama Lem, robotlara insanlar gibi karakterler, kahramanlıklar, zaaflar atfederek hikayelerinin başrolünde oynatmış.
Bir "Solaris" değildir ama türü sevenler kaçırmayacaklardır.
Gelecekte bizi robotlar yönetecekse,şimdiden robot güzellemesi yapmakta fayda var bence.Geleceğe yatırım :)
YanıtlaSil