Takip ettiğim Kitaplık'ta önerilince, okuma listeme almıştım (iyi de yapmışım). Yolculuğa çıkarken Philip K.Dick'in "Albemuth Özgür Radyosu"na başlamıştım. İlk 50 sayfadan sonra fenalıklar gelince (Olmaz olasıca Bay Dik'in paranoyaları! (şaka tabiy ki, Bay Dik'i o paranoyaları ve gerçeklik algısı için okuyoruz (ama yolculukta okunmaz))) açtım. 3.5 saatlik uçak yolculuğunda bitti.
Kozmetik zinciri ekseninde yaşanan bir takım meraklı hadiseler, zincirleme ölümler ve merkezde balıketi bir dul kadın, gelişen olaylar.
Kadın yazarlarımızın polisiyeleri gittikçe başarılı geliyor bana. Yaprak Öz'den sonra Bayan Sayar'ın diğer yazdıklarını da alıciiz mecburen. Güvercinim bile rekor sürede (kendi rekoru tabiy ki!) bitirdi ve pek hoşuna gitti.
Tek eleştirim (bunun da bir kitapta en çok sevdiğim özellik olan humordan gelmesi pek ironik (yine taktım fularımı)) kimi zaman üslubun (ki pek sevdim dalgacı üslubu) özün önüne geçmesi. Yine de kafa boşaltmak için, yolculukların kolay bitmesi için, paralel okumalar için, hülasa her türlü okunur.
beğenmenize çok sevindim, dediğiniz gibi üslup konunun önüne geçiyor ama zaten cinayet bahane üslup şahane gibi bir durum var bence de:)) beni de andığınız için çok teşekkür ederim bu arada, bir de yazılarınıza bu kadar ara vermemenizi diliyorum:))
YanıtlaSilne demek! önerilerine değer verdiğim bir ağ günceniz var. Dünya işleri, sık seyahatler nedeniyle istemeyerek bu kadar ara verdim. Ama fırında pişen yazılar var :)
YanıtlaSilSelamlar...