Polisiye güzeldir.
Klişeleri vardır : dedektif arızalıdır, evlere şenlik yan tipler vardır, merakınızı son sayfalara kadar pikte (ne işim olur pikle mikle...) tepede tutar (iyisi), latif karşıcinsler, egosantrik sosyopatlar, mebzul miktarda şiddet, şanslıysanız dalgacı bir üslup... Velhasıl arada dolan zihninizi pırılpırıldak yapmak için okunası kitaplardır.
Bu da öyle.
Asaf Halet Çelebi, okunmalıdır. Öyle de yaptık. Bitirince beynin tüm hücreleri dolmuşçasına hissediyor zaten (fakirde üç tane var). Hal böyleyken, hemmen Bay Canıgüz'ün (çok da dillere çevrilen) serisininin (arkası da var yamulmuyorsam (bittabi bulunup okunacaktır)) ilk kitabını alıp okumaya koyulduk.
Kitabın bir sorunu var. Çabuk bitiyor (204 sayfacık). Bir günde bitti. Yukarıda saydığım bütün klişeler var. Sadece dedektifimiz Alper Kamu (Camus'a selam olsun !) beş yaşında. Kendisi bildiğiniz deli, büyümüş de küçülmüş (gerçi büyüyenlerimizin çoğunluğu Alpercik kadar büyüyemiyor). Goldberg varyasyonlarını eleştirecek kadar müzik, posbıyıklı Niçe amcayı eleştirecek kadar felsefe (neyse uzatmayayım), her bir boku biliyor yani. Doğrusunu da biliyor. Bilmekle kalmıyor, üstüne yorum ekleyip yeni şekillere sokabiliyor. Neticede yorumladıkları bu zamanın ve coğrafyanın dışında konular. Bu bilgileri/yorumları günümüze ve buraya uyarlıyor.
Mahalleden arkadaşları, kuntastik komşuları, bir cinayet, eski hesaplar var. Üstüne zehir hafiye Alper Kamu. Satır aralarında güzel aforizmalar, tespitler (ki devlete yönelik olanları fakiri kendinden geçirmiştir).
Hülasa : tam yolculuk kitabı. Alın okuyun, sıkılmazsınız, eğlenirsiniz. Okumaya heveslenenlere de önerilecek ilk okuma kitaplarından olabilir. Okuma eylemine sıkı çengel atıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder