Her sinefile gelmez bir pelikuladır. Aksiyon, kovalamaca, tansiyonun azıcık da olsa yükselmesi sözkonusu bile değildir. 1s40d'lık filmimizdeki en aksiyonlu sahne, kapıdan dışarıya fırlatılan bir el buketidir (anlayın yani!).
Genç yayınevi ajanı, reddedilmiş kitaplar kütüphanesinde gizli bir hazine keşfeder. Puşkin'in ölümü ile paralel bir aşkın bitiş hikayesini anlatan ancak basılmayan metin çok etkileyicidir. Hemen basılır, akabinde çok satar olur. Yazarı ise iki yıl önce dünya değiştiren birazcık bön bir pizza ustasıdır. Burnundan kıl aldırmayan bir kitap eleştirmeni, bu eserin ölen kişi tarafından yazılamayacağını ima eder. İşinden, eşinden, ününden olur! O da bunu takıntı haline getirip olayı araştırmaya başlar.
Kendine göre sakin bir akışı, güzel manzaraları, iddiasız kastı, sarkmayan kurgusu, özenli (ama kendini öne çıkarmayan) müzik kullanımı ile özellikle (bakın özellikle diyorum) kitap kurtlarının ilgisini çekeceğine eminim. Sonundaki tvist (ne işim olur tvistle) şaşırtmaca ve izleyiciye bırakılan açık kapı ile kapanışı pek şık (janti) yaptı. Ben sevdim. Bibliyofillere de hararetle öneririm.
Kesinlikle çok tatlı bir filmdi, öneriniz için teşekkürler:)
YanıtlaSilBeğendiğinize sevindim:)
Sil