Kurt Vonnegut'u bilen bilir!
Bilmeyen zaten okumasın. 1963'de yazdığı, bizdeki çevirisi 240 sayfa olan bu romana; bilimkurgu etiketi yapıştıranlar var. Bence değildir. Evet, bilimkurgu olması için gereken novun ve bilişsel yadırgatma vardır (Darko Suvin'e selam olsun!) ancak roman bütünselliği açısından düşünürseniz bilimkurgu değil, sosyal-bilimsel-teolojik-siyasal taşlama olduğu su götürmezdir.
Atom bombasının saf bilim konusundaki babalarından birinin (pek de asosyal ve iticidir bu karakter) ölümünden sonra bu konuda kitap yazmak üzere yola koyulan bir yazarın hikayesidir anlatılan. Bu yolculuk yazarımızı olmadık yerlere sürükleyecek, başına duyulmadık işler gelecektir.
Bu minvalde, Bay Vonnegut her zamanki dalgacı üslubuyla paradigmamızda yerleşik olan tüm kavramlara verip veriştirmektedir. Çok zaman gülümseyerek, bazen de sorular sorarak (neye yarar cevaplar?) bir çırpıda okunuyor. İçinde belli bir eleştiri barındırsa da "Bokononculuğa geçmek mümkün müdür" diye düşündüğünüz sayfalar var. İktidarın sürmesi açısından muhakkak bir düşman yaratması ve onu hayatta tutması stratejisi var (tanıdık geliyor mu?). Dinin dibaçesi, cahil çoğunluğun amansızca sömürülmesi, hiç bir mantıki temele oturtulamayan aidiyetler ve daha neler...
Beyin tokatlayan metinlere meraklı kebikeclere duyurulur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder