"Keşke birincisinden önce bunu çevirmiş olsaydılar" diyeceğiniz filmdir. Hafta arası geç bir seansta gitmeme karşın salonun yarısından fazlası doluydu. Sinemamız adına iyi bir şey, sevindik elbette. Filmin başından sonuna kadar da ilgimiz düşmeden izledik. Bazı yerlerde güldük, kimi yerlerde hüzünlendik (Erdal Tosun'un grafitisi ne güzel olmuş öyle!).
Şu ki : ne kadro ilki kadar şükela, ne de senaryo ilki kadar iddialı. Bay Tatlıtüy güzel bir canlandırma yapmış (o bitik takımelbiseler, tokalı ayakkabılar, portakal renkli mersedesin ön konsolundaki muhtelif sallabaş köpekler, fantastik saç modeli, göbek falan), Atademirerin kısacık beyin yakan muhabbeti de iyi, Yılmaz Beyin doktor tiplemesi de (tesadüf bu ya, iki gün önce aynı kalibrede bir doktora muayene olmuşluğum var). Ancaak : (bir cümlede "ancak" varsa öncesini okumayın!)
- ilk filmdeki zeka işi dolandırıcılık trüklerinden (ne işim olur trükle) inceliklerinden sadece bir tanesini görebiliyorsunuz. Başka da merak uyandıran bir dolandırıcılık hikayesi yok. Asım Noyan'a teessüf ederim.
- Bay Noyan'ın komünal suçlu topluluğunun Goran Bregoviç filmlerini aratmayacak atmosferi biraz gerçekten uzak gibi sanki.
- Dron çekimleri abartılmış mı ne ? (güzeller ama o ayrı)
- Gözler süpermen ayarında yan oyuncular aradı ama beyhude.
- böyle yazılacak çok şeyler var ama eleştirmek kolay, yapmak zor. Bu yüzden özenilerek çekilmiş, görüntüleri, renkleri, sesleri, müzikleri standartın üzerindeki filmimizi gönül rahatlığıyla izleyebilirsiniz.
Aşağıya da her iki filmin kastlarından bir bölümü yerleştiriyorum ki, mukayeseyi daha güzel yapabilelim (hizmette sınır yok!)
Filmi genel olarak ben de keyifli buldu. Ekibin yaşadığı alan bana da biraz gerçekten uzak gelmişti. Kıvanç Tatlıtuğ' a bir parantez açılmalı bence.
YanıtlaSil