Hakkında yazılanları önce bir okudum (ne de olsa 452 sayfa, boşa kürek çekmemek gerek). Sayfaları karıştırdım (hımm, İOA üslubu kokuyor, güzell!). Konu da fülfürüşlü (edebiyat/tarih ilişkisi).
Vallahi zor aktı. Bitirinceye kadar hafakanlar bastı. İki, üç ve hatta kimi zaman daha da çoklu boyut ve gerçekliklerde ilerleyen roman; belli bir sürenin sonunda saç baş yoldurtabiliyor. Tam bir damar yakalamış sayfalar akarken, Bay Erdem atıyor bizi başka alemlere. A! bir bakıyoruz okuduklarımız masalmış. Kimi geçkin olmayan okurlar, kullanılan dil için şikayet edebilir ama bakıyoruz kitabın sonuna güzel bir sözlük var.
Paul Auster'ın böyle postmodern işlerini okumuş, hazzetmemiştim. Bu kitap için de aynı şeyi söyleyeceğim istemeyerek. Oysa;
- dili güzel
- başlangıç noktası kârilere gelir (ne yazarsan olur kitap)
- karakterler güzelce işlenmiş
- mebzul miktarda mizah var (hatta mebzulun ötesi)
- eleştiriler yerinde
Ama olmayınca olmuyor işte! Yazarımızın roman tarzı olmayan diğer kitaplarını da edindim. Bu minvalde tefrik ederek kâm almaya çalışıciiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder