Yeraltı edebiyatı yeraltında olur. Bu bağlamda Çakpalahniuk'un kitapları yeraltı edebiyatı değildir. Nedir : yazar, kendini çok eleştirdiği o popüler kültürün bir metası haline getirmiş, twitterda olsun diğer medyatik kanallarda verdiği ropörtajlarda olsun ticari bir meta haline dönüşmüştür.
Bunlar yazarın kemikleşmiş okur kitlesinden kendisine yöneltilen eleştiriler.
Fakir bilmez bu detayları, onun ilk Palahniuk kitabıdır okuduğu. Ne "Dövüş Kulübü", ne "Ölüm Pornosu", ne de "Ninni"yi okumadım. Kısmet "Lanetli"yeymiş.
Otuzaltı bölümlük kitabımızın her bölümü "Orada mısın Şeytan ? Benim, ben Madison." girizgahı ile başlıyor. Onüç yaşında, çok meşhur bir anne babanın yeniyetme kızı Madison, bize cehennemin merkezinden sesleniyor. İlk bölümden itibaren görüyoruz ki : romanın altyapısı Madison ve avenesinin cehennem maceralarından oluşurken, esas altyapıda sisteme karşı bir hayli acımasız bir eleştiri var.
Palahniukperestler bunun her kitapta aynı olduğundan şikayetçiler.
Olabilir.
İlk kez okuduğumdan benim hoşuma gitti. Ölüm stajı yapmak için televizyonda zapping, internette sörf yapma önerisi gerçekçiydi. Madison'un devasa bir cehennem zebanisini, arkadaşının kopuk kafasıyla mastürbasyon yaptırması matraktı. Cehennem betimlemeleri akılfikir ürünüydü. Cehennem müdavimlerinin başlıca görevlerinin, faniler akşam yemeğine oturduklarında çağrı merkezi çalışanı donunda, akla hayale gelmeyecek konular hakkında sorular sorarak o güzel akşam yemeğini bölmek olduğunu bilmek rahatlatıcıydı. Okurken sıkılmadım. Eleştirilere katıldım. Okuduktan sonra değiştim mi. Bilmiyorum. Bunu bilmek çok zor. Zaman gösterecek.
Sisteme, kültüre, yozlaşmaya, bugünlere muhalifseniz "Lanetli"de içinize dokunan bir şeyler bulmanız olası. Değilseniz yaklaşmayın gitsin.
Bunlar yazarın kemikleşmiş okur kitlesinden kendisine yöneltilen eleştiriler.
Fakir bilmez bu detayları, onun ilk Palahniuk kitabıdır okuduğu. Ne "Dövüş Kulübü", ne "Ölüm Pornosu", ne de "Ninni"yi okumadım. Kısmet "Lanetli"yeymiş.
Otuzaltı bölümlük kitabımızın her bölümü "Orada mısın Şeytan ? Benim, ben Madison." girizgahı ile başlıyor. Onüç yaşında, çok meşhur bir anne babanın yeniyetme kızı Madison, bize cehennemin merkezinden sesleniyor. İlk bölümden itibaren görüyoruz ki : romanın altyapısı Madison ve avenesinin cehennem maceralarından oluşurken, esas altyapıda sisteme karşı bir hayli acımasız bir eleştiri var.
Palahniukperestler bunun her kitapta aynı olduğundan şikayetçiler.
Olabilir.
İlk kez okuduğumdan benim hoşuma gitti. Ölüm stajı yapmak için televizyonda zapping, internette sörf yapma önerisi gerçekçiydi. Madison'un devasa bir cehennem zebanisini, arkadaşının kopuk kafasıyla mastürbasyon yaptırması matraktı. Cehennem betimlemeleri akılfikir ürünüydü. Cehennem müdavimlerinin başlıca görevlerinin, faniler akşam yemeğine oturduklarında çağrı merkezi çalışanı donunda, akla hayale gelmeyecek konular hakkında sorular sorarak o güzel akşam yemeğini bölmek olduğunu bilmek rahatlatıcıydı. Okurken sıkılmadım. Eleştirilere katıldım. Okuduktan sonra değiştim mi. Bilmiyorum. Bunu bilmek çok zor. Zaman gösterecek.
Sisteme, kültüre, yozlaşmaya, bugünlere muhalifseniz "Lanetli"de içinize dokunan bir şeyler bulmanız olası. Değilseniz yaklaşmayın gitsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder