"Manves City" Kaybolan Hayatlarımız!

   Ersel, Erice'ye varır. Herşey değişmiştir.

   Konu budur. Berci Kristin Çöp Masalları ile hayatıma giren Latife Tekin'in kalemi yine alıp götürüyor beni başka dünyalara. Daha entellektüel okurlar için, kitap hakkında yazılmış "Psikanalitik Edebiyat Kuramı Bağlamında" diye başlayan derin bir ropörtaj var. Ben bilmem! Fakir, sadece okuyan, okurken hissettiklerini aktarmaya çalışan karbon bazlı bir organizma. 

   Ne zaman Tekin metinleri okusam üzülüyorum. Bu yüzden de fazla okumamaya çalışıyorum ama her geçişte bakmamaya çalıştığım kağıt toplayan (ama her nedense yüzlerinde bir umut, bir iyimserlik olan) gariban takımına bakmamaya çalıştığım gibi. Bakmasam ne olacak? onlar yine varlar. Bakamamazlık edemiyorsunuz. Böyle yapınca digemkârlık etmemek de elde değil. 

   Tekin metinleri de öyle. Her birinde bir başka boyut. Erice'deki boyut, bildiğimiz arkaplanı içeriyor. Değişen şeyler. İçinde garip bir mizah da barındıran hüzünlü bir okuma yaptım. Bakışlarını çeviremeyenlerin okuması için...

Eşdeş kitap "Sürüklenme" biraz bekleyecek ama, bünye o kadar dirayetli değil!