Şu ahir ömrümde herhangi bir filmin herhangi bir sahnesini 30 sn. kadar izlediğimde "hah bu Wes Anderson filmidir !" diyebileceğim tek yönetmenin en son filmidir.
Büyük Budapeşte otelinin omurgası, Konsiyerj (allaam ne havalı titrdir o !) Gustav H.'ye Madam.D.'den kıymetli bir resim miras kalır, olaylar gelişir.
Nereden bakarsanız elimizde suya sabuna dokunmayan bir senaryo var. Sıradan bir yönetmenin elinde polisiye komedi haline dönüşecek bu senaryo Wesendırsın'ın eline düşünce, karşımıza böyle bir görselsinematik şölen çıkıyor.

Tüm oyuncular (azıcık göründükleri sahnelerde dahi) ellerinden geleni ardlarına koymamışlar, görüntü ve sanat yönetmeni kendini aşmış, velhasıl izleyiciye "helal olsun verdiğim bilet parasına" dedirtilmiştir.

Filmi izlemek Baylan'da kup griye yemeye benzemektedir. "Hımm bu krokanlar boğazımı yaktı" dediğiniz anda dondurmaya ulaşmaktasınız, "dişlerim keman çalıyor" dediğiniz anda çıtır gofretlere varmaktasınızdır.
Vesendırsın filmlerine aşinaysanız zaten izlemişsinizdir, değilseniz de başlamak için güzel bir aperitiftir. Bundan sonra diğerlerini de izlersiniz.
Bkz.Moonrise Kingdom
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder