Dimitri Malyanov, önemli bir astrofizikçi. Çalışmasının sonuna gelmiş (aslında bitirmiş de toparlayacak). Tam noktayı koyacakken başına olmaz işler gelir. Bir de ne görelim! Arkadaşları olan önemli biliminsanlarının da (tam onlar da önemli işlerini sonlandıracaklarken) başına olmaz işler gelmektedir. Bir araya gelirler, durumu anlamaya çalışırlar, çeşitli varsayımlar geliştirirler ve kitap biter.
Peşinen söyleyelim : kitabımızda alışkın olduğumuz "Strugatski uzaylıları" yok. Kitabı bilimkurguya dahil bile etmeyebilirsiniz. Daha ziyade fonda bilimin kuvvetli bir şekilde yer aldığı yarı felsefik bir novella (152 sayfacık). Felsefe deyince aklınıza sakın sıkıcı metinler gelmesin, bilakis olay örgüsü gayet akıcı ve kitap da hızlı ilerliyor ancak dokunduğu felsefi göndermeler var.
Yalnız okurken (bir çok Rus eserinde olduğu gibi) isimlerin zihnimde şekillenmesinde ciddi güçlüklerle karşılaştım. Sonra bir baktım ki İthaki ne yapmış ? Kitabın başına Rusçada isimlerin nasıl kullanıldığına dair bir kılavuz koymuş. Okuyunca işler hem bu kitap hem de genel olarak Rusçada işler kolaylaştı. Kapak şükela, çeviri özenli, bazen okuduğunuz satırları nereye oturtacağınızı bilemiyorsunuz ama bu çevirmenin değil yazarın tercihi gibi geldi. Bilmem artık siz ne düşünürsünüz ?
Bir "Uzayda Piknik" değil ama değişik bir renk, bir koku, bir tat!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder