"Sonsuzluğun Sonu" Zamanla Oynamak Tehlikelidir!

   Üç farklı versiyonu dolaşıyor ortalıkta. Fakir, MonoKL yayınlarından olanı alıp okudu. 240 Sayfa. Bayan Asimov'un sevgili oğlunun, zaman yolculuğu hakkında yazdığı ilginç romanlardan biridir. 

   Çook uzak bir gelecekte, zamanın çeşitli dilimlerine yapılan yolculuk kolaylaştığında bir grup elit biliminsanı, insanlığın durumunu inceleyip analiz ederler ve yapılacak küçük müdahalelerle işlerin yolunda gitmesini sağlarlar. Bu değişiklikleri yapanlara "teknisyen" denir. Teknisyenler, pek de sevilmeyen (neticede yaptıkları "küçük" müdahaleler milyonlarca insanın hayatını etkilemektedir) bir topluluktur. Derken bir teknisyen, tüm arka planına ve iş disiplinine karşın bir kadına tutulur, işler gelişir.

   Yazarımızın dili akıcı. 1955 yılında yazıldığından, dönemin etkilerini görebilmek kimi ayrıntılarda mümkün ancak bu demek değildir ki okurun merakı tavsayacak! Bilakis; zaman paradoksları ve imkansızlıkları hakkında yazılmış en doğru dürüst metinlerden biridir. Her ne kadar zaman yolculukları "kazanlarda" yapılsa da, zamanla oynamanın tarihi üzerine yazılanlar biraz düşündürücü. Yazar; zaman yolculuğunun ilk kez "ancak bir kibrit çöpünü bir iki saniye kadar geriye döndürülebildiğini" yazmış. Geçenlerde, kuantum fiziğinde yapılan bir deneyde: elektron boyutunda bir zaman gerilemesi yapılmış olduğu aklıma geldi. Bu geriye gidiş elektron düzeyinde de olsa, teknoloji ve bilimin geldiği nokta düşünüldüğünde insanın aklına "neden olmasın?" soruları düşüyor. Ama yapmayalım efendiler, zamanla oyun olmaz. Bu konuda kitabımızın sonlarına doğru yapılan şaşırtmaca bendenizi bile hayretler içinde bırakmıştır. Üstat, kısaca: "zamanla uğraşmayın" mesajını da sonunda tam kaideye yerleştirmiştir.

   Bilimkurgu sevenlerin kaçırmaması gerektir.