1981'de yazılmış. Fakir, 1980'lerin sonunda okumuş ve içi bayılmıştı. Neredeyse 40 yıl olmuş. Bir kere daha açtım kapağını.
Sonlarına geldim. Bitirmeden yazıyorum bunları. 270 sayfa, bir karakterin adım adım delirmeye yaklaşmasını izlemek isteyenler ıskalamasın. Sonunu kadar okumayı istememin nedeni, hastalıklı bir merak sahibi olmam. Yoksa: Bartındovs'un Niksın'a bol bol laf sokmalarına, deliliğe nasıl adım adım yaklaştığına, şizofreninin nasıl geliştiğine pek bir ilgi duymuyorum.
Yine de; hayranları yazarın 1981'deki ruh halini (madde ve alkol bağımlılığı, rejime muhalif falan (oldukça köşeli yani)) merak ederler ve başarılı bir şizofreni romanı okumak isterlerse okuyabilirler. Yoksa ! gerilim, korku falan peşindeyseniz hiç yaklaşmayın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder