İnsanı fena halde hazırlıksız yakalayan filmdir.
Homofobik bir insan değilim, tanıdıklarımın arasında cinsel tercihini o yönde kullanmış olanlar vardır ve bu konu hiç bir şekilde arkadaşlığımıza engel olmamıştır. Almodovar filmlerini severim. İş bu pelikulanın da ismi ilginç geldiğinden hiç konuya, kritiklere göz atmadan Kızım ve Muyat oğlum ile izledik. Gençlerin yaşları yirmi küsur, benim meşrebim ise hayli geniş. Yine de hicabımdan kızıl kızıl oldum. Yok erkek kıçı bünyeye dokunmaz, üstüste çıplak inleyen erkekler beni bozmaz diyorsanız (ki ben diyorum da, çocuklarla izlenmiyor !) gönül rahatlığıyla çocuklarla izlersiniz.
Neyse filme dönelim. Otobiyografik özellikleri yabana atılmayacak filmimiz, her Almodovar filminde olduğu gibi insana odaklıdır. Nedir : yönetmen üç farklı zamandan ilerleyen bir film çekmiş ve sonlara doğru içlerinden birinin film olduğunu izleyiciye açık etmiştir. Dikkatli ve özümseyerek izlemezseniz, sonlara doğru hatlarınız karışabilir. 
Sağlam ve ilginç bir hikaye, mütevazı fakat özenli bir kast (Gaelgarsiyabernal sen nasıl androjen bir aktörsün). Erkekken eriten bakışlar, kadınken öldüren bakışlar. Sahne performansı sinefili kendinden geçirir. O derece.
Filmde kadın yoktur. Az biraz görünenler de (ignasyo ve anhel'in annesi ile teyzesi) fena halde etkisiz ve yetkisiz figüranlardır.
Konuyu yazmakla zor anlatırım, izlemek gerek.
Konuyu yazmakla zor anlatırım, izlemek gerek.
Kısıtlı prodüksiyon ve iddiasız bir kast ile senaryonun ve yönetmenin iyi olması halinde güzel film yapılabileceğinin ispatıdır.
Yine de çocuklarınızla izlemeyebilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder