Evet !.. Bay Oostır okununca bağımlılık yapıyormuş. İkincisi de bu oldu.
Yazarımız bize aslında bir mucizeyi günlük hayata o kadar yedirerek anlatıyor ki. Biz mazlum okuyucular bunu adeta gerçekmişçesine idrak edip mucizeye ayrıntı muamelesi yapıp öyküye odaklanıyoruz.
30'lu yılların Amerikası, ilginç karakterler, felaket aşırı özgüven sorunu yaşayan bir kopil, egzantrik bir "mentor", raşitik bir zenci yeniyetme, bir kızılderili dadı ile başlayan hikaye arada günün popüler figürlerini de işleyerek (KKK:kukluksklan, alkapon, beyrut (babe ruth), büyük kriz vs.) akıp gidiyor. Kitap iki bölümden oluşuyor, bölümler birbirinden farklı, ben birincisini daha kolay okudum, ikincisi biraz daha zor aktı. Birinci bölüm boying 747, ikinci bölüm Mister No'nun pırpırındaymışçasına geçti gitti. Ama dikkat buyurunuz verdiğim örneklerin hepsi de hızlı makinelerdedir. Kitap da her türlü hızla okunup bitiveriyor. Verilen pek fazla meşaz tespit edemedim. Lakin ikinci okumada öyküyü bildiğimden subliminal meşazları daha kolay algılayabilirim gibi geliyor. Her halükarda yolculukta, güneşlenirken, tatilde, öğle arasında, film arasında okunabilecek bir eserdir. 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder