Saramago üslubunu biliyorsanız kolayca okunacak kitaptır. Değilseniz uyarılarımı yapayım: öyle konuşma çizgisi, ünlem, noktalı virgül falan beklemeyin çok beklersiniz. Koca kitapta sadece nokta ve virgül vardır. Jose Bey, burada dördüncü duvarı falan yıkıp doğrudan kendi imgeleminden aktarır romanı, kimi zaman konudan uzaklaşır (pek matraktır ama konuya dönme çabaları falan), kimi zaman bambaşka mecralara akar. Bitirince gülümseyeceğinizden emin olamam ama ona yakın bir şey olurum.
Tertuliano Maximo Afonso, boşanmış, kendine yalnız bir rutin oluşturmuş, dümdüz yaşayan bir adamdır. Bir gün bir film izler ve hayatı değişir.
Görünen gerçeklik ve asıl gerçek, hayatımızın sorgulanması, yaşama dair tespitler ve buna benzer şeylerle kitabımız çabucak okunur (306 s.). Bendeniz işbu matbuatı uzun seyahatimde okuduğum için derin edebi hazlar almadım ama kindılın izin verdiğinde altını üstünü çizdiğim yerler oldu (misal: "hayat boyu süren tek şeyin hayatın kendisi olduğunu, bunun haricindeki her şeyin belirsiz, istikrarsız ve gelip geçici olduğunu düşünüyorum, yaşam bana bu gerçeği öğretti."). Ustanın üslubuna aşinaysanız öneririm, değilseniz başlamak için ideal kitap olmayabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder