Philip Kindred Dick (PKD)'in zamanla, gerçeklikle ilgili bir sorunu olduğu gibi muktedirler hakkında da bitmek tükenmez bir paranoyası vardır. Alfa Yayınlarından 2017 yılında çıkan 341 sayfalık (son sayfalardaki yazarın 7 sayfalık sonsözünü hariç tutarak) kitabında bu mutad saplantılarını aktarmayıp başka bir mecraya akmış PKD.
Hiçkimsenin suçlu olmadığı bir nükleer felaket sonrasında hayatta kalmaya çalışan insanlığı birkaç ana karakter üzerinden anlamaya çalışıyoruz. 1964 yılında yazıldığı düşünüldüğünde genel olarak iyi bir iş çıkarıldığı düşünülebilir. Bunu; ele alınan kahramanlarda çok bariz şekilde yakalayabilirsiniz (bir nevi androide dönüşen Hoppy ve Reid'in içinde yaşayan, ölülerle irtibat kurabilen Bill adlı simbiyotik kardeş; şimdiye kadar hiçbir yazılı ve görsel eserde karşıma çıkmayacak renklerde karakterler). Olaylar 1972, 1981 ve 1988 yılında geçiyor. Elbette ki bunun böyle olduğunu ancak çok dikkatli okurlar algılayabiliyor. Yoksa "bu ne böyle yahu!" diyerek bir kenara atabilirsiniz.
PKD kitaplarına torpil yaparak olumlu yaklaşmaya çalışırım ama bilimkurguya marazi bir merak duymuyorsanız bu kitap sizi açmayacak. Olay kurgusu aksak, bilimkurgu adına yeni bir şey söylenmemiş, edebi yönü ise adamakıllı kötü. Mecbur değilseniz okumayın!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder