Bu kez merkezde dört adet piç var. Yine aforizmalar gırla gidiyor. Dert, kahır, ihanet, bitmişlik, dibe vurmuşluk, kaybolmuşluk bolca görülüyor. Vallahi okurken hafakanlar basıyor, antagonistlerin (protagonist yok romanda) kıçına tekmeyi basmak istiyor deli gönül. Böyleyken böyle. Yine de 228 sayfa çabucak bitiyor. Kapak içeriği şükela yansıtıyor, Bay Günday bu kez hayal kırıklığına uğratmıyor. Okunabilir, belki bir kez daha okunabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder