007'nin yeni filmi gösterime girmesine az zaman kalmışken, ajan komedisi Kingsman daha yılını devirmemişken; Gayriçi, risk alıp 1960'larda geçen soğuk savaş döneminin ajan filmini çekmiş.
Hakkını yemeyelim yönetmenin kendine has bir üslubu var. Tek kadrajda çok sekanslar, aksiyonun çok olduğu sahnelerin sessiz çekilmesi, müzikle filmin şükela uyumu, çok özenli müzikler, şaşırtan senaryolar vs.vs. Kendisinin ilk dönem filmlerindeki kıvılcımı şimdi pek özlüyoruz. Genellemeyi kesip filme dönelim.
Soğuk savaş dönemi. Bir şekilde bir arada çalışmaya mecbur kalmış Amerikan (Napolyon Solo (şaka gibi bir isim)) ve Rus ajanı (İlya (hah bu olmuş)), arada tamirci bir kızceyiz. Kötü adamların (ki "gizli naziler" oluyorlar bu filmde) peşine düşüyorlar.
İki saate yakın süre (116 dk.) fazla sıkılmadan akıp gidiyor. Senaryo güzel, oyunculuklar fena değil (Cerıdheris ve Hüügrend yancı rollerde harcanıyor (yalnız hüügrend ne yaşlanmış öyle !)). Müzikler bombastik. Yönetmenin dokunuşları hissediliyor (elbette ki bir "Lock, Stock and Two Smoking Barrels" değil). Ama benim filmdeki favorim : dönemin kostümler, araçlar, dekorlar olarak çok güzel bir şekilde canlandırılması oldu. Filmin geçtiği Berlin ve Roma'da güzel bir çalışma yapılarak 1960'lar aynen yansıtılmış.
İyi gişe yaparsa bir ikincisinin İstanbul'da geçeceği kılçığı atılan filmimiz; sıcaktan bunaldığımız bu günlerde serin ve tenha sinema salonlarında izlenecek güzel bir alternatif.
Haydi iyi seyirler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder