Bir Gün gazetesi Pazar ekindeki "Rakı Beyazı" köşesindeki yazılar elden geçirilerek oluşturulmuş kitaptır.
Önsözleri Refik Durbaş, Vefa Zat (ki şöyle bir ceketimizin düğmelerini ilikleyelimdir) ve (çözebiliriz şimdi o düğmeleri) Ece Temelkuran yazmış.
Ayran olmayan milli içkimiz, "Kültür", "Coğrafya", "Büyük Ehlikeyifler", "Müzik", "Ahkam" ve "Politika" alt başlıkları altında birer ikişer (bazen de üçer) sayfalık yazılarla didikleniyor. Aslında didikleme değil de güzelleme desek daha doğru yapmış oluruz.
Bay Nâdir, kalemini pek ustaca kullanan bir otör (frenkçesini de yazalım tam olsun : author) (bırak yahu, ne işim olur otörle, authorla) muharrir. Kalem akıcılığı yetmiyor elbette, ilgimizi celbetmeye. Konunun içeriği ve yansıtılan görüş de önemli (zarf-mazruf rabıtası). Pek çok alanda görüşlerimizin örtüştüğü Bay Nadir, eksende rakı olsa da, rutinimizde yer eden pek çok olguyla ilgili hem (malumatfuruşa elzem) bilgiler veriyor, hem de ışığı başka yerlerden tutup, ezber bozuyor. Kendi adıma; altını çizdiğim satırlar, okuma listeme aldığım kitaplar (Lafargue "Tembellik Hakkı", "Babalar ve Oğulları" (paradigma yayınları 2010)) çokçadır.
Tek olumsuz görüş : tekrarlanan mottolardır. Haftalık gazete yazılarında tekrarlar önemli olmayabilir. Ama kitapta bunları her yirmi sayfada bir tekrarladığınızda hafiften bir pilav (temcit) tadı gelebiliyor. Misal : "yemeğe göre şarap seçerken, rakıya göre meze seçmek", "kültürü alırsanız rakıdan kalan şey uyuşturucudur." gibi. Ancak, bir iki kadeh parlatmaya meyyalseniz, sarfınazar edilebilecek bir kusurdur. Kadı kerimesinde de o kadarı bulunur.
Diğer bir olumsuz yan etkisi ise : başarılı tasvirlerin, müskirat güzellemelerinin ardından bünyede bir kadeh anzarot parlatma isteğinin zuhur etmesidir. Kendi adıma oldukça provoke olarak, isteğimin önüne ket vuramadım.
Velhasıl; bu meclise vakıf olanların gülümseyerek, olmayanların ise (misal "dün gece bir büyüğün hakkından geldim abi"ciler (iyi halt ettin)) öğrenme saikiyle okumaları gereken matbuattır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder