12 yıl önce izlemişim. Kimi yerlerini hala hatırlıyorum. Dün aklıma geldi nedense, "du bakalım 12 yılda paradigmam ne kadar değişmiş?" diyerek bir kez daha izledim. 2 buçuk saati aşan süresiyle yine yerimden kaldırtmadı.
Führerbunker'in son günleri
O dönemi anlatan filmlerin Almanca konuşulanlarını izlemenizi öneririm (daha gerçekçi oluyor). Bruno Ganz, hem fiziksel benzerliği hem sıradışı oyunculuğuyla Hitler'i ete kemiğe büründürmüş. Hamasi (Black Hawk Down) ya da savaş karşıtı (Full Metal Jacket) filmler gibi taraflı değil (sanki) nasılsa öyle şeklinde çekilmiş. Sığınağın krokilerine bakıp bu konuda yazılı kronolojileri de inceledim. Evet, mekanlar, adlar ve sıralamalar dahil olmak üzere tarihi gerçeklerle örtüşüyor. 
"Das Dritte Reich"ın şaşaalı günlerinden beş metrekarelik odalara taşınan hastalıklı bir egoizmin pençesindeki diktatör, çevresindeki (kimi makul, kimi sıyırmış (Göbels ve şürekası)) insanlar, savaştığı için madalya alan küçücük çocuklar, hiç birşeyden habersiz (üstelik anneleri tarafından) siyanürle zehirlenen çocuklar, intiharlar (el bombası olur, kurşun olur, zehir olur, her türlü!), cinayetler ve bu diktatörün peşine takılıp kendini mahveden bir ulus... Çok güzel anlatılmış. İzlemek ve ders çıkarmak gerek.Filmin sonlarına doğru Hitler'e karşı çıkanları linç eden tüylü bir Bavaria şapkası takan arkadaş her nedense çok tanıdık geldi (bir kefeni eksikti).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder