"Gecedeste" Gündeste'nin Devamı.

 

   Şiire de hiç meyyal değilim ama Ferhan Bey'in yazdıkları bambaşka!

   "Gündeste"yi bu sefil güncede tanıtalı yedi yıl olmuş. Bestami Bey sağolsun (bizim de kendimize göre var bir erken uyarı sistemimiz!) Gecedeste'yi müjdeleyince hemen aldım, koydum yatağımın başucuna. Yaşadığımız bu "ilginç" günlerin (ne var sırada zombi istilası mı? çünkü depremsavaşsalgıntoplumsalerozyonhırsızlıkdikta gördük geçirdik kısa zamanda) kanırttığı zihinsel masaüstü; uyumadan önce hoşluk ister. O zaman açtık gecedeste'yi, uyuma saatini geçire geçire okuduk. Hemi de ağır okumaların arasında, yoğun günlerin sonunda. Hep bir gülümseme (kimi zaman buruk da olsa) ile uykunun yumuşak pamuklarına sarındık. 

   Gündeste'yi okuyana tanıtmaya gerek yok ama yine de söyleyeyim: büyük harfsiz, noktasız, virgülsüz, durduraksız (bir tek apostrof var (o da aman vermez kibarlığından)) akan bir nehir. Kronolojik bir gayret de olmadığından nereden isterseniz başlayabilirsiniz. Ferhan Bey'in hayatının bir bölümü (bazı yerler daha altı çizilmiş (mavi tur, casus avrupa'da ve elbette aşklar)) hissederek aktarılmış. Ancak şöyle de söylemeliyim ki: gündeste'nin zihne takla attıran satırlar, gecedeste'de daha az. Alttaki kuplede Ferhan Bey de söylüyor zati. 

   Fakir 80'li yılların başında Küçük Sahne'de oyunlarına gitti, alt kattaki kulis barda sohbetlerine kulak kabarttı, Ferhangi Şeyler'i on yılda bir değişik yerlerde izledi, en son Ankara'daki gösteriminden sonra kitaplarını imzalarken gördüm ustayı. Her gelene aynı naif zerafetle edilen bir kaç kelam, gülümseme, şahsa münhasır bir satır karalamaca (oyundan sonra bu zahmete katlanan oyuncu görmedim ben). Bir söyleşide Rasim Öztekin'in "Ferhan Abi, eli ne kadar darda olsa da bizim sigorta primlerimizi hep zamanında ve tam olarak ödedi. Sayesinde emekliyiz çok şükür!" dedi. Başka yaptıkları da var, duymadıklarımız bilmediklerimiz var. Daha yazacak çok şey var. 

   Nebliyim, keşke biraz daha iyi davransaydı pankreasına. Yine de motivasyon kalkındırır bünyeyi.  

   Bu kitap Gündeste'ye benzerse, on yıl sonra karaborsa. Tükenmeden edinmek, okuduktan sonra güzel bir rafta saklamakta fayda var. Daralınca açılası...

cin tonikler içiyorum

gündeste'mi okuyorum

sanki başka biri yazmış gibi

içindeki bu şair nereye gitti