Son yıllarda izlediğim en sıkı aşk filmidir.
Coseppetornatore zaten Cinema Paradiso'dan kelli izlediğimiz bir yönetmen. Gofriraş ise oyunculuğuna hayran olduğumuz bir aktör. İkisinin bir arada yer aldığı bir yapımı ıskalamamamız lazımdı. Öyle de oldu. Müzikleri de Enniomorikone yapmış ki şükeladır.
Hepsi bir yana : filmin sanat yönetmenini de ayrıca tebrik edip, şakşaklamak gerektir. Bu filmdeki sanat yönetmenliğini de en az bir düzine küratörün yapmış olması fakiri şaşırtmamaktadır (Bkz.aşağıdaki tablolar filmin sadece bir sekansında kullanılmıştır).
Filmimizin Avusturya'da geçmesi de sinefilleri görsel açıdan memnun edecektir. Aslında filmimizin tümü sinefilleri pek çok açıdan memnun edecektir.
"Vörcıloldmın, piramidin en altlarından en üstüne dişiyle tırnağıyla kazıyarak çıkmış, aşırısnop (burnundan kıl aldırmazın kuntellektüelcesi), sterilhijyensüpersonik yaşam tarzına sahip (eldivenlerini tablolara dokunmak haricinde çıkarmayan), lakin bu merhaleye gelene dek aşkı ıskalamış bir sanat değerlendiricisidir (avusturyalırafiportakal). Meçhul bir genç kızdan bir evi değerlendirmesi için bir teklif alır, olaylar gelişir." Konumuz budur.
Filmin sonunu en başından tahmin ettim. Doğru da etmişim. Ancak kordelamız fakiri feci halde ters köşeye yatırmıştır. Nedir : önce bir karakter betimlemesiyle (ki belirtmeliyim en güzel betimlemelerden biridir) başlayan filmimiz sonra bir gizem ve entrikalar yumağıyla ilerleyip yine enfes bir kreşendoyla finale ulaşmaktadır. Bu örgüde aşka dair pek az doğrudan yaklaşım olsa da filmin sonunda izleyicinin aklında aşktan başka bir şey kalmamaktadır. Nihai mesaj da pek acıklıdır.
Yazımızın sonunda bir alkış da; özellikle sonlardaki gözünde "aşkı bulup kaybeden bakışları" en iyi şekilde canlandıran kuntastik aktörümüz Gofriraş Bey'e gitsin ve diyelim ki : iyi film izlemek isteyen, bulsun izlesin.
The painting that gets restored is "Portrait of a Young Girl" (ca. 1470) by Petrus Christus. Among the works studied by Oldman there is also "Birth of Venus" (1879) by William-Adolphe Bouguereau. Among the female portraits in his collection, one can spot: "Portrait of a Young Woman (La Fornarina)" (ca. 1519) and "Portrait of a Young Woman (La Muta)" (1507) by Raphael, "Violante" (ca. 1515), "La Bella" (1536) and "Portrait of Eleonora Gonzaga Della Rovere" (ca. 1538) by Titian, "Portrait of Eleaonor of Toledo and Her Son" (1545) and "Portrait of Lucrezia Panciatichi" (1541) by Bronzino, "Portrait of Caterina Sforza" (ca. 1490) by Lorenzo di Credi, "Zingarella" (1505) by Boccaccio Boccaccino, "Portarit of Lucretia Borgia" (ca. 1510) by Bartolomeo Veneziano, "Portrait of Lucina Brembati" (1518) by Lorenzo Lotto, "Lady with a Book of Petrarch's Rhyme" (ca. 1528) by Andrea del Sarto, "Portrait of Bianca Cappello" (ca. 1572) by Alessandro Allori, "Portrait of Elspeth Tucher" (1499) by Albrecht Dürer, "Salomè" (1510) by Lucas Cranach the Elder, "Portrait of Minerva Anguissola" (ca. 1570) by Sofonisba Anguissola, "Self-Portrait" (1580) by Marietta Robusti, "Girl with a Burning Candle" (ca. 1706) by Gottfried Schalken, "Portrait of Beatrice Cenci" (1599) and "Portrait of the Mother" (ca. 1620) by Guido Reni, "Self-Portrait" and "Portrait of Old Dame" by Rosalba Carriera, "Self-Portrait with Harp" (1750) by Rose-Adelaide Ducreux, "Portrait of Delphine Ingres-Ramel" (1859) and "Portrait of Madame Aymon" (1806) by Jean-Auguste-Dominique Ingres, "Joli Coeur" (1867) and "Woman in the Window" by Dante Gabriel Rossetti, and "Jeanne Samary in a Low-Necked Dress (La Rêverie)" (1877) by Pierre-Auguste Renoir. There are also works of Pieter Paul Rubens, Francisco Goya, Élisabeth Vigée-Le Brun, Amedeo Modigliani and Morgan Weistling.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder