"Bilgenin Sarsılmazlığı Üzerine - İnziva Üzerine" Seneca'dan İnciler.

 Son dönem (III.) stoacılığın önemli ismi Seneca'dan; bilgelik ve inziva üzerine iki metin. Tüm kitap 57 sayfa, 12 sayfa epilog (ne işim olur epilogla?) girizgah, 12 sayfa kaynakça olarak düşünülürse 26 sayfa bilgelik, 10 sayfa da inziva üzerine incileri dizilmiştir Lucius Annaeus Seneca'nın. Ancak itiraf etmeliyim ki: bu güncede daha önce tanıtılan "Antik Stoacı Sevinç Sanatı" kadar pratik değildir sözkonusu metinler. Bir kere döneme ilişkin çok fazla şahsiyete atıf yapılmakta (ki bunlar bize aşina isimler hiç değildir doğal olarak) ve dönemin güncel (bize göreyse hayli eski) olaylardan bahsedilmektedir. Bunların arasındaki tavsiyeleri, tespitleri bulmak gayret gerektirir. Bilgelik metni için bu nispeten daha kolaydır ancak "inziva" dan bahsedilen bizim kadim kültürümüzdeki "halvet" gibi bir şey değil, sadece aktif devlet görevinde bulunmamak olarak yorumlayacağımız bir uzaklaşmadır. Bu konudaki okumalarım eş zamanlı olarak (Epiktetos, Marcus Aurelius) devam ediyor. Net olarak ifade edeyim en çok bunu okurken daraldım. Yaşadığım ilginç günlerin bünyede yarattığı karanlıktan (rota hala hesaplanıyor!) çıkış yolu olarak bulduğum stoik felsefenin ciddi faydalarını görüyorum. Ancak faydaların ekserisi bu metinden değildir.

   Hülasa, stoik felsefeye sıcak bakıyorsanız, elinize alacağınız ilk metin bu olmamalıdır.