"Olmamış Kahraman Emeklisi" A.Lidar'dan Sözler.

  Maalesef, İthaki tarafından cildine özen gösterilmemiş (ilk okumada dağılıyor sayfalar) oysa ki içinde inciler saklı bir istridyedir. Şiirin tanıtımı her zaman özneldir. Bunun için yazılan edebi akademik makaleleri okudum, cahilliğime şaşırdım, neler neler gizlenirmiş dizelerin içinde. Bunları hazmetmek için sağlam çalışmak lazım. Ben tembelim. Şiirin bende hissettirdiklerini önemsiyorum sadece (bundan dolayı her "iyi" şaire yakınlık duyamamam!). 

    Olmamış Kahraman Emeklisi, dibe vurulan zamanlarda okunmaması gereken bir kitap. Bazı şiirler tehlikeli. Çıkma aşamasında dibi hatırlamak için okunur ama. Mutad üzre, şairimizin fotografisinin altına hassas yerleri titreten bir şiir bırakıyor ve huzurlarınızdan çekiliyorum.

Hay'dan Hû'ya

ömrüm sanki sayfaları atlanarak okunmuş bir kitap

öylece duruyor rafta

geniş bir zamanda bir kez daha okunacak

bir kez daha okunduğunda fark edilecek

bu sıkıcı fragmanın arkasındaki hakikat!

beni bu bunaltılardan kır civarlarına

yangınlardan çakır dikenlerine

sorulardan çam diplerine ve kalabalıklardan su kenarlarına

savuran neden o zaman anlaşılacak

o zaman bir kez de benim gözlerimle bakacaksınız etrafı

soracaksınız en az bir kez

aslında park ne?

ağaç ne?

aşk ne?

hezeyanla heyecan arasında tek benzerlik ses mi?

hiçbir yere yetmezliğim sadece nefessizlikten mi?

benim beceriksizliğim mi bütün kırılıp dökülenler?

Allah'ı, annemi sevdiklerimi inciten

mesnetsiz soruların sorumlusu tek ben mi?

şehrin ortasında yanık bir yatır gibi

üstüme kondurulan binaları kayıtsızca seyretmenin

bedeli kaç tek ak?

sayacaksınız sayfaları

kırılan küçük şeylerin kimse farkında olmaz

saç teli gibi

dal gibi

kalp gibi 

durup bir kez daha bakıldığında anlaşılırlar

yaşamak ağrısından bezmiş

bükülü bir boyun gibi

okunacak ve anlaşılacak dedim de

hayat esasen 

sayfaları ürküten, kalın bir kitap

alfabesini terk eden bir topluluğun

terk ettiği alfabeyle yazılan

tarihçiler meşgul

arkeologlar halsiz

edebiyat öğretmenleri sınav telaşında

şimdi sayfalarını

kurtların kemirdiği

bu kalın

bu yaşlı

bu yorgun

bu ölü dilli kitabı

kim anlayacak?

ezilmiş bir çimen gibi korkak ve utangacım

etrafımdaki köpekleri seyrediyor kadınlar

uykusuz ve yorgunum en az otoban kenarına

belediyenin zorla diktiği kasımpatılar kadar

hayat bir heyulaymış Hay'la gelip Hû'ya giden

gençken anlamamıştım, şimdi anladım, o kadar!