Şuayip Efendi kızı yaşındaki bir tazeyi (taze de çok yanardönerdir ha!) ikinci karısı olarak alır. O da nesi: Binnaz, oğlunun eski sevgilisi çıkmıştır.
Beklenen frekansı veren bir Hüseyin Rahmi incisidir. Bir yolculukta hallendim. Yemin ederim yola çıkış nedenimi unuttuğum oldu okurken ve bir günde de bitti (198 S.). Seyahatin kalanında ekşişeyler okumak zorunda kaldım.
Zaten açılışı pek hararetli bir dedikodu sahnesiyle yapıyor. Oradan damara giriyor. Sonrasında kurgu, karakterler daha da sarıyor ve kapanışta üstad her zaman yaptığını yapıp; insan doğası, ilişkiler ve bu kez evlilik müessesesi hakkında tespitlerini veryansın ediyor. Yazıldığı dönem için dahi (Mayıs 1919) oldukça cesur, yenilikçi ve gerçek tespitler. Katılırsınız katılmazsınız, ancak günümüzdeki ilişki koçlarının bile söylediği pek çok şeyi Hüseyin Rahmi, geçen yüzyılın başlarında yapmış. Tüm bunları da en çetrefilli pespaye dizilerle yarışacak bir senaryo ve Ertem Eğilmez filmine yakışır karakterlerle, bombastik bir zamanda yapıyor.
Velhasıl hararetle öneririm efendim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder