Strugatski Biraderleri seviyorum. Bu matbuat da "Uzayda Piknik"ten sonra en çok baskı yapılanıymış, aldık, hazmettik.
Gelişmiş uygarlıktan gizlice ortaçağı yaşayan bir dünyaya gelen gözlemciler. Asla müdahale yetkileri yok ve kendilerini ustaca gizliyorlar. Bir asilzadenin yerine geçen Anton, şahit olduğu bönlükler karşısında kendini tutamaz ve olaylar gelişir.
Standart bilimkurgu kalıpları dışında yazılmış bir roman. Öyle son teknolojik gelişmeler yok (en gelişmişi bir helikopter ve mercek kamera). Aksiyon dozu adeta bir Pardayanlar serisini hatırlatıyor. Zaten biraderler de "Üç Silahşorler" tarzı bir şey yazmak amacıyla başlamışlar projeye. Lakin içinde beyin tokatlayan tespitler var. Daha doğrusu okura sorular sorduruyor. Misal: toplumların içinde bulunduğu bataklıktan çıkması için devrim gibi bir atılıma mı ihtiyacı var yoksa bırakınız bulunduğu bataklığı kendileri idrak etsinler ve kendileri çıkmaya mı çabalasınlar? İçinde yaşadığımız, bilime ve bilimsel yönteme uzak olduğumuz bugünlerde kendi kendimize sorduğumuz ve cevabını bulamadığımız bir soru. Küçük bir alıntı aşağıda. Okumasanız da olur ama okursanız daha iyi olur.
“Hiçbir devlet, bilim olmadan gelişemez; komşuları yok eder onu. Sanat ve genel kültür olmazsa devlet kendini değerlendirme ve böylece çeki düzen verme yetisini kaybeder, her saniye ikiyüzlüler ve alçaklar doğurmaya başlar, yurttaşlarında tüketim çılgınlığı ve kibir gelişir, sonunda da daha akıllı komşularının kurbanı oluverirler.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder