Sanatçıyla eserini ayırmakta güçlük çekiyorum ama sonunda başarıyorum. Cemal Süreya okurken, karısına şiddet uyguladığını (zavallı Seniha), Vudielın filmi izlerken üvey kızıyla evlendiğini, Schopenhauer düşünürken aşırı bohem yaşamını unutmayı başarabiliyorum. Bu kitapta da güç oldu ama oldu trafikte birini öldürmüş ve sonrasında sıkı çarşafa dolaşmış birinin satırlarını okumak.
Üç bölüm, 15 hikaye. Şahsi hikayeler belki de gerçek hayatta olmuş kısa zamanların satıra dökülmüş hali, çürüme hikayeleri kurgulanmış belli ama gerçekte olabilmesi mümkün haller (Klimacılar pek çarptı beni), olağan hikayeler ise fantastiğe göz kırpan (şahsen en çok sıkıldığım) beş öykü.
Yazarın her kitabında olduğu gibi sert, acı, bitirince ağzınızda kekremsi bir tat bırakan sayfalar (Bayan Begonvil'in karşı maddesi). Okunur mu okunur.
Sert öyküler bana gelmez, beni Bayan Begonvil paklar:)) elinize sağlık, keyifli okumalar:)
YanıtlaSilŞu günlerde olmaz, ben de önermiyorum. Size de keyifli okumalar:)
SilBu adamın bir eserini okumayı seneler önce denedim ama muvaffak olamadım. Belki de o zaman tevellütüm yetmiyordu. Bazen bende sanatçı ile eserini ayırmakta zorluk çekiyorum ama yazarlarda değilde diğer kategorilerde genelde...
YanıtlaSilher çiçek her toprakta olmuyor!
Sil