Açılıştaki ilk on dakika çok çarpıcı, sonrası daha da çarpıcı. Zengin düğünü, heryer para kokuyor, ziyaretçi bakanlar falan var, yolunda gitmeyen birşeyler var ama duvarlar yüksek, korumalar kaslı, silahlar iyi bakılmış. Sonrası kaos.
Biliyorsunuz Meksika, toplumumuza-memleketimize yakın bir demografi/yönetim şekline sahip. Zengin almış yürümüş, yoksulsa pazar artıklarını topluyor. Filmimiz bu düzenin kırılma noktasında başlıyor. Yoksullar, "
kemik bıçağa dayandı" deyip, kalkışıyorlar. Yağma, talan, cinayet gırla gidiyor. Sonrası malum, diri kuvvetler işi devralıyor ve sıkıyönetim işliyor. Bundan sonrası ise ibretlik. Tuzun kokması sonucu diri kuvvetlerin içindeki bir adam kaçırma organizasyonu, zengin (ama nasıl iyi yürekli) kızımızı rehin alıp fidye istiyor. Daha sonra bu organizasyonun bir alt organizasyonu devreye giriyor (kokuşmuşluk had safhada). Ve izleyici bu noktadan itibaren kaosun iyi/kötü, zengin/fakir demeden insan hayatlarının nasıl hunharca harcandığını çok sert ve acı bir şekilde izleyekalıyor.
Kendi adıma müskirat istihkakımı aşmama neden olmuş filmdir. Çok etkilendim, çok sarsıldım. Bu film İskandinav ülkelerinde bir etki yaratmaz çünkü kavramlar onlara yabancıdır, içselleştiremezler. Üzücüdür ki, sizler izlerseniz çok aşina gelecek ögeler bulursunuz. Ders almak için muhakkak izlemek gerektir. Holivut ve Netfliks sinemasından kaçmak için iyi bir seçenek. Yalnız sabi-sübyanla asla izlenmez, hayatta olabilecek her türlü şiddet ve cinsellik sakınılmadan verilmektedir.
Hamiş: Karakterlerin harcanması o kadar sıradan verilmiş ki, böyle durumlarda canın tenden uçuvermesi ne kadar kolaymış diye düşünüyor insan. İşte bu da beni pek hüzünlendirdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder