2013'de izleyiciyle buluşan iki saate yakın (1s50d) filmimiz Tarantino'nun ilk dönem ham işlerini andırıyor (zati Kuentin bey "yılın en iyi filmi" demiş 2013'de).
Seri cinayetler şüphelisinin, adaleti kendi sağlamaya kalkışanlarla rabıtasını (bu oldukça şiddetli bir rabıtadır) anlatılıyor. Oyuncuları hiç tanımıyoruz, filmin büyük bir kısmı kapalı bir odada geçiyor, İsrail yapımı, Yiddish (Orta Avrupa'dan göçmüş museviler olduğundan böyle yazıyorum) ve Arapça konuşuluyor, İsrail yapımı, hiç bilmediğim bir yönetmen kotarmış (
son filmi diğer ülke netflikslerinde yeni gösterime girdi (bunun kalibresine bile yaklaşmıyor, uzak durun)), büyük bir prodüksiyon değil, eleştirel gözle yaklaşırsanız mantık hataları bulmamanız imkansız, sabi sübyan ile zinhar izlenmeyecek kadar sert bir şiddet içeriyor. Bunlar pelikulamızın handikapları.
Gelelim olumlu yanlarına: senaryo ve kurgu akıyor, başına oturunca çişe kaldırmıyor, şiddetin arasına serpiştirilmiş gayet ince görülmüş bir mizah var (humorun kalitelisi), oyunculuklar tatminkar, okumasını bilene güzel mesajlar/altmesajlar var (parmaklar kırılmayaydı belki de bir iki satır yazılabilecekti (ben hiç tahmin etmezdim ya)). Daha ne olsun! Şu kaliteli sinema filmi yokluğunda iyi geldi vallahi. Yetişkinlere öneririm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder