Oğuz Atay'ın "Tutunamayanlar"ının 1961'de Niyork'un folk ortamlarında geçen versiyonudur. Luvilindeyvis, orta yetenekli bir folk şarkıcısı. Önünde başka yollar varken (ki maalesef onlarda sebat edemeyecek kadar dağınıktır) inatla yeteneğini değerlendirerek bu alanda hayatta olmayı seçiyor. Ama her şey bir yere kadar! Son beş dakikada afallatıcı bir son ve gencecik bir Babdilın'ın sahnede yarım yamalak görünmesiyle izleyicide ilginç bir çağrışımlar. Süpersonik bir kast (Conguudmın, Efmöreyebrehem, Castintimbırleyk (şarkıcı kadrosundan girmiş ama yevmiyeyi hakketmiş), Kerimaligın, Edımdrayvır), şükela bir görüntü yönetimi (o gri filtreleri negzel kullanmışlar), iyi bir sanat yönetimi, iki saate yakın sürede (1s44d) seyirciyi sıkmayan kurgu (bunu yapmak aksiyon falan yoksa (hele de işin içine folk müzik giriyorsa) hayli zor), Oskarayzek'in rolü ete kemiğe büründürmesi (sonlara doğru süzüldü çocuk resmen), sarman Ulises (buradaki metafor sadece entellektüel izleyiciye gider) ve daha neler.
Kaybedenleri izlemek zordur. Bunun da başına bu niyetle oturdum ama su gibi aktı pelikula, güvercinim de sonuna kadar izledi (ki az şey değildir!). Eğlenmek için, kafa boşaltmak için izlenecek film değildir. Huzur katsayınız yüksekse, sakin bir akşamdaysanız malt müskiratla gider.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder